Ontdek de geschiedenis
van de Watertoren
De vergadering
Omdat de waterleiding naar Delft niet optimaal functioneert wordt er gedacht aan een tweede watertoren, maar dan in de nabijheid van de stad. Mei 1894 vergadert de Delftse gemeenteraad over de bouw van een derde stoomketel in Monster en een watertoren in Delft en reserveert daarvoor f 62.000.
M.A.C. Hartman
Het is de stadsarchitect M.A.C. Hartman die namens NV Delftsche Duinwaterleiding Maatschappij de opdracht krijgt de nieuwe toren te ontwerpen. Er wordt besloten de toren te bouwen ten noorden van de Haagpoort, de plek die later Kalverbos wordt genoemd. Een geschikte locatie, omdat dit voormalige aarden bolwerk hoger ligt dan de omgeving, dicht bij de stad is gesitueerd èn de grond eigendom is van de gemeente. De begraafplaats die er in 1829 was aangelegd, was in 1874 gesloten.
Een romantisch baken in de stad
Hartman tekent een sierlijk, 29 meter hoge toren in neo-Hollandse renaissancestijl met decoratief metselwerk en een met kantelen omgeven dakterras. Een romantisch baken in de stad, maar uiterst functioneel. De onderbouw van de bakstenen toren loopt taps toe, zodat bovenin een ijzeren reservoir kan worden geplaatst om voldoende waterdruk te leveren. Het reservoir kan 600 m3 water bevatten. Om dit grote gewicht te kunnen dragen wordt een Intzetreservoir toegepast, vernoemd naar de bedenker ervan: de Duitse professor Intze. Het reservoir heeft een dubbel gewelfde bodem, die met de bolle kant naar boven is uitgevoerd en op de gemetselde torenschacht rust.
Het reservoir beproefd
December 1895 wordt het reservoir ‘beproefd’. Met test het reservoir door deze vol te laten lopen met 600 ton water: de beproeving verloopt vlekkeloos.
De bouw voltooid
In het voorjaar van 1896 is de bouw van de watertoren afgerond. Op donderdag 30 april en vrijdag 1 mei zijn er rondleidingen voor hen die ‘dit interessante werk graag willen bezichtigen. Alle grote Nederlandse kranten (Telegraaf, De Tijd, Het Vaderland, Rotterdamsch Nieuwsblad) zijn lyrisch over de nieuwe watertoren in Delft.
De Reinwaterkelder en
het Pompgebouw
Het is de stadsarchitect M.A.C. Hartman die namens NV Delftsche Duinwaterleiding Maatschappij de opdracht krijgt de nieuwe toren te ontwerpen. Er wordt besloten de toren te bouwen ten noorden van de Haagpoort, de plek die later Kalverbos wordt genoemd. Een geschikte locatie, omdat dit voormalige aarden bolwerk hoger ligt dan de omgeving, dicht bij de stad is gesitueerd èn de grond eigendom is van de gemeente. De begraafplaats die er in 1829 was aangelegd, was in 1874 gesloten.
Water uit Rotterdam
In 1921 wordt besloten om niet langer gebruik te maken van het duinwater uit Monster, maar gaat Delft over op water dat via Rotterdam uit de Maas wordt gewonnen.
Concurrentie voor de toren
Wanneer in 1972 in Wippolder twee reinwaterkelders van 3.000 m3 worden aangelegd, speelt de watertoren alleen nog een rol als drukregelaar.
De Watertoren buiten gebruik
In 1996 verliest de watertoren zijn functie. Delftse huishoudens ontvangen hun water uit de watercentrale van Evides.
Terug van weggeweest
Anno 2021 is de Watertoren in een modern jasje gestoken. In plaats van water is het reservoir gevuld met meubilair en andere voorzieningen. In de toren zijn verschillende ruimtes gebouwd die plaats bieden aan flexwerkers, vergaderaars en borrelaars.
Ruimtes
